Mescaline

Beschrijving van Mescaline

Algemeen

Mescaline is een natuurlijke drug die voorkomt in de natuur. Verschillende cactussen in Zuid-Amerika bevatten de stof mescaline. Peyote en San Pedro zijn de namen van de bekendste cactussen die mescaline bevatten. Verschillende andere soorten van de trichocereus (cactus) familie bevatten ook mescaline. Deze cactussen bevatten naast de werkzame stof ook een groot aantal gerelateerde actieve bestanddelen, die ervaringen veroorzaken die kwalitatief verschillen van die van pure mescaline. De ervaring die men verkrijgt van Peyote bijvoorbeeld, is daarom nogal anders dan die van cactussen van de trichocereus familie.

Twee varianten

Naast mescaline in natuurlijke vorm is er ook een andere variant, namelijk de synthetische versie. Dit houdt in dat de drug nagebootst is in een laboratorium. Dit gebeurt altijd via een chemisch proces. Synthetische mescaline is zeldzaam te nomen en komt veel minder voor dan de natuurlijke variant. Dit heeft er mee te maken dat de natuurlijke variant veel voorkomt in de natuur en de synthetische mescaline in een laboratorium door middel van een chemisch proces het levenslicht ziet.

Veranderend, verdovend of opwekkend?

Hoewel het genotmiddel ook een verdovende en in sommige gevallen een opwekkende werking kan hebben valt het onder de noemer veranderende drugs. De reden hiervoor is simpel: de veranderende effecten zijn sterker aanwezig dan de verdovende of opwekkende effecten.

Wet

Met name in landen in Zuid-Amerika worden de cactussen Peyote en San Pedro nog altijd gebruikt. Dit is vrij logisch aangezien deze landen de cactussen al duizenden jaren gebruiken voor allerlei gebeurtenissen en ceremoniën. Verder worden er genezende eigenschappen aan de cactussen toegeschreven.  Het gebruik van het middel is dus in deze landen in de cultuur verweven. In Nederland staat mescaline op lijst 1 van de Opiumwet. Het fabriceren, verhandelen en in bezit hebben van het middel is dus verboden. Het is een harddrug met een onaanvaardbaar risico voor de gezondheid, aldus de Nederlandse overheid.

Effecten van Mescaline

De effecten van mescaline worden ook wel vergeleken met die van LSD. Beide zijn immers hallucinogene (veranderende) drugs. Het grootste verschil tussen beide is dat de effecten van mescaline ‘zachter’ aanvoelen. Met zachter wordt hier kleurrijker en vriendelijker bedoelt.

De effecten van mescaline zijn van vele factoren afhankelijk. Deze factoren bestaan uit: persoonsgebonden factoren (ervaring, verwachting, ziektegeschiedenis, etc.) de omgeving waarin het gebruikt wordt (druk, rustig, vertrouwd, onveilig, etc.). Verder zijn de effecten en de sterkte hiervan afhankelijk van de ingenomen dosis. Er zijn zowel lichamelijke als geestelijke effecten, waarvan de geestelijke effecten vaak de boventoon voeren.

Naast het feit dat de trip per persoon kan verschillen kunnen ook de trips zelf verschillen. Een persoon die vaker mescaline gebruikt zal erachter komen dat bij een gelijke dosis op verschillende trips totaal andere effecten de boventoon voeren. Geen enkele trip is hetzelfde.

Lichamelijke effecten

• Verhoogde hartslag en bloeddruk
• Lichte versnelling ademhaling
• Onregelmatige hartslag met mogelijk hartkloppingen
• Verhoogde lichaamstemperatuur en zweten, kunnen worden afgewisseld met koude rillingen en beven
• Overmatige speekselvorming
• Mogelijkheid tot misselijkheid
• Mogelijkheid tot diarree
• Mogelijkheid tot buikkrampen

Geestelijke effecten

•  Verandering van waarneming, de gebruiker ervaart de wereld om zich heen anders dan normaal. Over het algemeen ziet de gebruiker de dingen kleurrijker en intensiever. Dingen krijgen contouren, vervormen of stralen licht uit.
• Verandering van tijd en ruimte, De ruimte waarin de persoon zich bevindt kan ineens een stuk groter of kleiner lijken in vergelijking met voor de mescaline trip. De tijd lijkt vaak heel langzaam te gaan en soms ook compleet stil te staan tijdens een trip.
• Vermenging van zintuiglijke waarnemingen (synesthesieën), muziek wordt gezien, een foto gehoord en kleuren geroken
• Het anders beleven van voorwerpen, zo kan men een elastiekje aanzien voor een worm (illusie). Verder kan de gebruiker denken dat hij wordt misleid (delusie).
• Gevoeligheid voor sferen en stemmingen, de gebruiker kan het ene moment in een zeer euforische (vrolijke) stemming verkeren en een paar minuten later in een angstige stemming terecht komen. De stemmingen kunnen vaak wisselen tijdens een trip.
• Onwerkelijke gevoelens, de persoon voelt zich niet ‘echt’ en onwerkelijk.
• Inzichten in eigen leven of levenswijsheden, soms krijgt een gebruiker ook magische of religieuze ervaringen.

Werkingsduur

Het duurt 30 tot 90 minuten voordat de eerste effecten merkbaar worden. De totale duur van de trip ligt tussen de 6 en 12 uur. Dit is slechts een leidraad en kan per persoon verschillen. Verder speelt de genomen dosis ook een rol bij de totale duur van de trip.

Risico’s en verslaving van Mescaline

De risico’s en de kans op verslaving vallen mee als men deze vergelijkt met andere harddrugs zoals cocaïne en heroïne . Dat neemt niet weg dat er wel degelijk risico’s zijn op zowel de korte als de lange termijn.

Korte termijn risico’s

De gebruiker kan een zogeheten bad trip krijgen. Dit houdt in dat er in plaats van positieve effecten voornamelijk negatieve effecten optreden. De gebruiker ervaart vooral negatieve emoties. Deze emoties kunnen bestaan uit: angsten, onzekerheid, onrust, paniek, etc. Afhankelijk van de dosering kan een bad trip serieuze gevolgen hebben. Bij een lagere dosering houdt de gebruiker nog enigszins contact met de realiteit. Er kan nog onderscheidt gemaakt worden tussen de effecten die de drug teweeg brengt en de werkelijkheid. Bij een hogere dosering verliest men de realiteit geheel uit het oog. De gevoelens, waanbeelden, die kunnen optreden bij een bad trip worden voor waar aangenomen. De gebruiker heeft dus niet meer door dat deze gevoelens en waanbeelden komen door de mescaline. Hierdoor gaat men handelen naar de gevoelens en waanbeelden die men op dat moment ervaart, dit kan leiden tot zeer gevaarlijke situaties.

Lange termijn risico’s

• Flashbacks, de na-effecten kunnen tot lange tijd na gebruik spontaan weer optreden. Dit kan vervelende situaties opleveren.
• Psychoses, de gebruiker gelooft in waanbeelden en hallucinaties en verliest het contact met de realiteit. Oftewel de gebruiker gaat in een ander soort wereld leven en verwerpt de realiteit door deze in te vullen met eigen waanbeelden. Over het algemeen gebeurt dit bij mensen die hier van nature een aanleg voor hebben, maar het kan ook voor komen bij mensen die dat niet hebben.

Verslaving

Bij het gebruik van mescaline zal geen lichamelijke afhankelijkheid optreden. Er zullen geen ontwenningsverschijnselen ten tonele treden op het moment dat er gestopt wordt met het gebruik van het middel. Wel treedt er tolerantie tegen de stof op in het lichaam. Tolerantie houdt in dat de gebruiker meer nodig heeft van het middel om dezelfde effecten te blijven voelen. Geestelijk gezien kan mescaline wel degelijk verslavend zijn. De gebruiker leeft liever in de wereld met mescaline en vindt de wereld maar niks wanneer de persoon nuchter is. Het grote verschil tussen de wereld met en zonder mescaline kan ervoor zorgen dat er geestelijke afhankelijkheid en dus een verslaving optreed.

Geschiedenis van Mescaline

Een lange en rijke geschiedenis

Wanneer de eerste cactus uit de grond schoot is niet te zeggen, maar over de geschiedenis van mescaline is aardig wat bekend. Zo is er archeologisch bewijs dat er 3000 jaar geleden al mescaline gebruikt werd. Zo zijn er psychoactieve specimen van peyote uit droge grotten en rotsen gehaald in Mexico en zelfs helemaal tot aan Texas. Deze specimen zijn gebruikt in ceremoniën en rituelen. Er zijn verhalen die beweren dat deze ceremoniën en rituelen al 10.000 jaar voor Chr. uitgevoerd werden, maar hier is nooit archeologisch bewijs voor gevonden. Verder is er een snuifpijp van keramiek in de vorm van een hert, met peyote in zijn mond, gevonden in de Oaxaca-regio in Mexico. In de Huichol cultuur vormen hert, maïs en peyote een heilig drieheid. De oorspronkelijke bewoners van Mexico gebruikte peyote als religieus middel bij ceremoniën en rituelen, maar de cactus werd ook medicinaal gebruikt.

Onderdrukking door de Spanjaarden (1400-1700)

De ontdekking van Amerika door de Spanjaarden had grote gevolgen voor de autochtone bevolking. De Spanjaarden waren (en over het algemeen zijn) katholiek. Zij wilden dat de bevolking in (tegenwoordig) Mexico het katholieke geloof over namen. Het probleem was alleen dat er in het Katholieke geloof maar één God bestaat. De indianen vereerden verschillende planten, bomen, e.d. alsof het Goden waren. Dit was de Spanjaarden een doorn in het oog. Boeken werden verbrand, beelden werden vernield, flora en fauna werd serieus aangetast en vele indianen hebben het leven moeten laten in de vele pogingen die de Spanjaarden hebben ondernomen om de indianen te bekeren. Dit ging ongeveer 100 jaar zo door, tot aan 1620 toen de Spanjaarden de eerste drug wet in de geschiedenis van de mensheid invoerde. De wet komt erop neer dat het geloof uit de indianen geslagen moest worden. Dit ging zelfs nog verder tot aan het martelen en bewust doden van indianen. Het enige dat de Spanjaarden hebben bereikt is dat het gebruik van peyote (mescaline) ondergronds ging.

Mescaline in Europa

Europa interesseerde zich lange tijd niet voor de cactus en de werking ervan. Het duurde tot aan 1897 voordat de eerste blanke over peyote gebruik schrijft. Dit wekte zoveel interesse dat in datzelfde jaar de werkzame stof werd geïsoleerd, deze stof werd mescaline genoemd. In 1919 werd voor het eerst synthetische (in een laboratorium gemaakt) mescaline gefabriceerd door Ernst Spath. In 1945 ontdekte men dat de stof mescaline in meerdere cactussen voorkwam en dus niet alleen in peyote. In 1953 deed Aldous Huxley verdere experimenten met  mescaline en schreef ‘The Doors of Perception’. Zijn controversiële boek bracht een grote interesse teweeg die de psychedelische revolutie hielp opstarten.

Samenvatting

Mescaline al meer dan 3000 jaar gebruikt door indiaanse stammen uit Mexico. De Spanjaarden probeerden dit gebruik uit te roeien door terreur. Europa kwam pas laat in aanraking met de stof mescaline. Tegenwoordig wordt het nog altijd gebruikt bij ceremoniën en rituelen.

Combi gebruik van Mescaline

Mescaline en andere middelen

• Over het combinatiegebruik van mescaline met andere middelen is niet veel bekend. Mescaline is zo krachtig dat het ten stelligste wordt afgeraden om hierbij nog andere drugs dan wel medicatie te nemen.

Het gecombineerd gebruik van verschillende drugs of drugs met medicijnen kan vervelende, onvoorspelbare, en ook gevaarlijke effecten met zich meebrengen. Daarom wordt combigebruik afgeraden. Dit geldt overigens voor elke drug.