Morfine

Beschrijving van Morfine

Algemeen

Morfine kent dezelfde natuurlijke grondstof als de drug heroïne. De grondstof is ruwe opium en deze wordt gewonnen uit de papaverplant (klaproos). Door de zaaddoos van de papaverplant in te snijden komt er melksap vrij. Wanneer dit melksap wordt ingedroogd ontstaat er ruwe opium. Ruwe opium bevat tussen de 10 en 15 procent morfine. De morfine wordt via een chemisch proces onttrokken aan de opium. Hierdoor ontstaat pure morfine. Van morfine kan heroïne gemaakt worden. Om van morfine, heroïne te maken is er opnieuw een chemisch proces nodig dat er voor zorgt dat heroïne ontstaat. Morfine en heroïne kennen dus bepaalde overeenkomsten, maar verschillen ook van elkaar.

Sterkst werkende pijnstiller

Morfine wordt voor het grootste deel gebruikt als pijnstiller, er zijn wel berichten dat het gebruikt wordt als recreatieve drug, echter komt dit in de praktijk weinig voor. Morfine staat namelijk op lijst 1 van de Opiumwet. Alleen voor farmaceutische bedrijven is het legaal om morfine te produceren en te verspreiden. Hiervoor zijn allerlei vergunningen nodig en ook de productie en verspreiding is gebonden aan vele regels.

Veel mensen hebben wel eens morfine gebruikt in hun leven. Dit komt doordat dit één van de beste pijnstillende middelen is die op aarde verkrijgbaar is. Voorbeelden van mensen die morfine gebruiken zijn patiënten die een zware operatie hebben ondergaan en daar veel pijn door hebben en mensen met chronische (=blijvende)  pijnlijke ziektes.

Varianten

Morfine is op de medische markt verkrijgbaar in vele vormen. Van morfine pleisters tot aan de injectienaald met morfine. Verder zijn er nog tal van andere medische stoffen die op morfine lijken.

Effecten van Morfine

Aangezien morfine weinig als recreatieve drug wordt gebruikt, beperken wij ons tot de medische effecten. Deze effecten kunnen per persoon verschillen en zijn van verschillende factoren afhankelijk. Zoals: de hoeveelheid pijn, de fysieke gesteldheid van een persoon, etc.

Lichamelijke effecten

• Pijnbestrijding, de grootste taak die morfine heeft in de medische wereld is het bestrijden van pijn.
• Mogelijkheid tot obstipatie, dit houdt in dat de darmen verstopt raken en men moeilijk naar de wc kan.
• Vermindering van de eetlust en mogelijkheid tot misselijkheid.

Geestelijke effecten

• Euforisch gevoel
• Onderdrukking van geestelijke pijnen.
• Mogelijk hallucinaties en andere bijwerkingen.

Werkingsduur

De werkingsduur van morfine is niet makkelijk vast te stellen. Dit komt doordat het van verschillende factoren afhankelijk is, zoals manier van innamen en de grote van de dosis. De hieronder gegeven werkingsduur is dus meer een indicatie dan een vaststaand feit. De eerste effecten worden doorgaans na 30 minuten gevoeld en binnen een uur wordt de piek van de ervaring bereikt. Welke dan gemiddeld twee uur aanhoudt. Op 3 tot 4 uur na inname is de werking vrijwel geheel verdwenen.

Risico’s en verslaving van Morfine

Hoewel morfine in de medische wereld legaal is en veel gebruikt wordt zitten er wel degelijk risico’s aan vast. Verder kan er zowel een lichamelijke afhankelijkheid en een geestelijke verslaving ontstaan bij langdurig morfine gebruik.

Korte termijn risico’s

• Besmettingsgevaar, door onhygiënisch gebruik en het delen van injectienaalden kunnen ziektes aan elkaar worden overgedragen. Voorbeelden van ziektes die kunnen worden overgedragen zijn: aderontsteking, hepatitis, HIV, bloedvergiftiging. Dit besmettingsgevaar geldt vooral voor gebruik buiten de medische wereld om. In ziekenhuizen en andere zorginstellingen zal dit niet snel voorkomen aangezien er voor iedereen een schone en nieuwe injectienaald gebruikt wordt.
• Overdosering, bij een te hoge dosering morfine kan de ademhaling, de hartslag en de bloeddruk in zoverre dalen dat dit kan leiden tot de dood. De voorstadia van een overdosis zijn bewusteloosheid en coma. Als een overdosis optreed moet de persoon zo snel mogelijk naar het ziekenhuis.

Lange termijn risico’s

• Ondervoeding, doordat morfine een vermindering van de eetlust teweeg kan brengen kan het voorkomen dat een gebruiker te weinig voedingsstoffen binnen krijgt. Dit kan leiden tot serieuze complicaties en kan zelfs dodelijk zijn.
• Chronische (=blijvende) obstipatie (=verstopping van de darmen).
• Bij vrouwen is er de kans dat de menstruatiecyclus verstoort wordt of helemaal stopt.
• Verslaving, bij langdurig gebruik van morfine zal zowel een lichamelijke als geestelijke afhankelijkheid kunnen ontstaan.

Verslaving

Zoals al eerder benoemd is, is morfine zowel lichamelijk als geestelijk verslavend. Dit komt door het verschil tussen hoe de patiënt zich zonder morfine voelt en met. Dat verschil is vaak heel groot en daarom treedt er geestelijke afhankelijkheid op. De lichamelijke afhankelijkheid treedt op doordat het lichaam gewent raakt aan de dagelijkse dosis morfine en zich hierop instelt. In tegenstelling tot de recreatieve drugs verslavingen stellen wij hier niet voor om per direct hulp te zoeken. De situatie van de meeste patiënten zal namelijk eerder verslechteren dan verbeteren. Om advies vragen bij de huisarts is natuurlijk altijd een goed idee. Als men als recreatief gebruiker van morfine een verslaving ontwikkeld adviseren wij wel per direct hulp te gaan zoeken.

Geschiedenis van Morfine

Opium, een lange geschiedenis

De oudste bron die de mensheid kent over opium is een tekst in spijkerschrift van 3500 voor Chr. In deze tekst wordt gesproken over het verbouwen en produceren van opium. Deze tekst is gevonden vlakbij het tegenwoordige Bagdad. Vervolgens duikt opium weer op ten tijde van de Egyptenaren zo’n 1500 voor Chr. Het gebruik van opium onder Egyptenaren was  wijdverspreid. Daarnaast zien we opium terug in de Griekse mythologie. Zo merkte de Godin Demeter (Godin van vruchtbaarheid) op dat haar verdriet afnam nadat ze opium had gebruikt. Van Alexander de Grote (356- 323 voor Christus) is bekend dat hij opium gebruikte, hij nam het zelfs mee naar India. Hij gaf de opium echter alleen aan zichzelf en zijn soldaten waardoor de lokale bevolking in India niet met de stof in aanraking kwam.

China komt in aanraking met opium

Via de Arabische handelaren (die op hun beurt het gebruik van opium overgenomen hadden van de Egyptenaren) kwam het middel uiteindelijk ook in China terecht in de 7^e eeuw. Het werd eerst gebruikt als medicijn tegen diarree. Onder invloed van de Nederlandse kolonisten veranderde het gebruik van opium. Het werd gebruikt als medicijn tegen malaria en deed voor het eerst zijn intrede als roesmiddel. Het duurde niet lang voordat een groot deel van de Chinezen verslaafd raakten. De Oost Indische compagnie (Nederland) sprong hier handig op in en begon geld te verdienen aan de verslaving van anderen.  Rond 1790 werd door de Compagnie per jaar 300 ton opium naar China geëxporteerd. Tot vlak voor het uitbreken van de opium oorlogen was dat al opgelopen tot 2600 ton per jaar. Het waren overigens niet alleen de Nederlanders die geld verdienden aan de verslaafde Chinezen ook de Engelsen deden volop mee. De Chinezen waren het zat dat deze verslavende middelen op zulke grote schaal het land werden binnen gevoerd. Er werd een grote lading opium vernietigt door de Chinezen. De Engelsen en de Nederlanders waren hier uiteraard niet erg over te spreken. Dit resulteerde uiteindelijk in twee oorlogen, die tegenwoordig heel toepasselijk de opiumoorlogen genoemd worden. De Engelsen wonnen deze strijd en gingen door met geld verdienen aan verslaafden. Pas in 1906 ondernam de Chinese keizerin actie en in overleg met de Engelsen werd besloten dat de invoer van opium verminderd zou worden.

Europa komt in aanraking met opium

Zoals wel vaker liep Europa een stukje achter. Pas in 1525 kwam opium in Europa op de markt als medicinaal drankje. Het drankje droeg de naam ‘laudanum’ en was gemaakt van alcohol en opium. Volwassenen en zelfs kinderen namen het drankje als pijnstiller, maar ook als slaapmiddel. Gedurende de 19e eeuw was opium zowel in de VS als in Engeland bij drogisten vrij te koop. Het werd vooral gegeten of gedronken. Toen al werd er gerapporteerd over verslaving aan opium.

Een vicieuze cirkel (morfine/heroïne)

In 1803 isoleerde een Duitse apotheker de werkzame stof morfine uit opium. Morfine werd net als opium gebruikt als middel tegen chronische pijnen en slapeloosheid, maar tegelijk werd het gebruikt om mensen te behandelen die verslaafd waren geraakt aan het drankje laudanum. Wat men toentertijd nog niet wist is dat morfine de meer verslavende variant van opium is. Oftewel de mensen die behandeld werden voor hun verslaving kregen hier een sterkere verslaving voor terug. In 1898 maakte een Duitse scheikundige uit morfine de stof heroïne. Dit middel werd ingezet om mensen met een morfine verslaving hiervan af te helpen. Wederom maakte men dus dezelfde fout als met morfine. Heroïne is de meer potentere versie van morfine. Dus de verslaafden vervingen hun morfine verslaving voor een ergere heroïne verslaving. Een vicieuze cirkel was het gevolg.

Verbod op opium (opiumconferentie)

In 1911 werd de Internationale Opiumconferentie in Den Haag gehouden. Dit was de eerste poging om het opiaten (opium, morfine, heroïne) gebruik te verbieden. Dit ging echter niet zonder slag of stoot. Er kleefden grote economische belangen aan het handelen in opiaten voor vele landen. Uiteindelijk waren er drie conferenties nodig om tot een besluit te komen. Het Opiumverdrag legde de basis voor de Nederlandse Opiumwet van 1919. Volgens de Nederlandse Opiumwet van 1919 is heroïne een harddrug: gebruik en handel zijn strafbaar. Niet de gebruiker maar de dealer wordt vervolgd. Morfine, opium en heroïne mogen wel gebruikt worden voor medische doeleinden.

Nederland

Het probleem met opiaten nam in Nederland pas serieuze vormen aan in de eind jaren ’60. Gebruikers van andere middelen (speed, LSD en cannabis) gingen experimenteren met opium. In 1972 kwam heroïne op de markt. Deze heroïne kwam vanuit China en werd met grote ladingen over de hele wereld geëxporteerd. Hierdoor was de prijs lager dan van de overige drugs die beschikbaar waren. Het gevolg was duidelijk zichtbaar. In 1980 had alleen Amsterdam al ruim 10.000 heroïne verslaafden. Het duurde dan ook niet voordat heroine een slechte naam kreeg. Hierdoor nam de interesse onder jongeren snel af en kwamen er dus weinig nieuwe verslaafden bij. De heroïne verslaafde van nu vergrijst. De gemiddelde leeftijd van een heroïnegebruiker in Amsterdam is gestegen van gemiddeld 32 jaar in 1989 naar 48 jaar in 2008. In Nederland kunnen verslaafden die langdurig verslaafd zijn en bij wie iedere hulp gefaald heeft in een daarvoor ingerichte hulpverleningsinstelling heroïne voorgeschreven krijgen. Doel van heroïneverstrekking op recept is dat verslaafden een stabieler leven kunnen leiden en dat ze zich niet meer hoeven te begeven in het criminele circuit. Ook is het tegenwoordig mogelijk dat verslaafden die zeer crimineel zijn verplicht af te laten kicken.

Samenvatting

Opium gebruik is al zeer oud, de eerste bron dateert  van 3500 voor Chr. Via Arabische handelaren kwam het ook in China terecht in de 7^e eeuw. Europa was een stuk later en pas in 1525 kwam opium op de markt als medicinaal drankje. Wat volgde was een vicieuze cirkel waarbij morfine gebruikt werd om van de opium verslaving af te komen en vervolgens werd heroïne gebruikt om van de morfine verslaving af te komen. In 1919 werden opiaten verboden in Nederland (en de rest van de wereld). Opiaten mochten alleen nog voor medische doeleinden gebruikt worden. In 1972 kwam heroïne in Nederland op de markt. Al snel leidde dit tot veel verslavingen. Heroïne kreeg snel een slechte naam waardoor het aantal verslaafde stagneerde. In Nederland kunnen verslaafden die langdurig verslaafd zijn en bij wie iedere hulp gefaald heeft in een daarvoor ingerichte hulpverleningsinstelling heroïne voorgeschreven krijgen

Bron:  Jellinek.nl

Combi gebruik van Morfine

Morfine en alcohol (en andere verdovende middelen)

• Aangezien verdovende middelen de ademhaling en hartslag onderdrukken is het gevaarlijk deze te combineren. Hierdoor kunnen de ademhaling en hartslag namelijk dusdanig onderdrukt worden dat de persoon bewusteloos raakt, in coma raakt en mogelijk komt te overlijden.

Morfine en cocaïne (en andere opwekkende middelen)

• Doordat morfine de ademhaling en hartslag onderdrukt, terwijl cocaïne deze juist verhoogd, is er een grote kans op een hartritmestoornis. Hierdoor klopt het hart te onregelmatig waardoor het lichaam in de problemen komt. Er is een reële kans dat de gebruiker komt te overlijden.

Het gecombineerd gebruik van verschillende drugs of drugs met medicijnen kan vervelende, onvoorspelbare, en ook gevaarlijke effecten met zich meebrengen. Daarom wordt combigebruik afgeraden. Dit geldt overigens voor elke drug.