Ketamine

Beschrijving van ketamine

Algemeen

Ketamine (K, Special K of vitamine K) is van nature een synthetisch narcosemiddel. Dit wil zeggen dat ketamine in een laboratorium gefabriceerd wordt en er geen natuurlijke grondstoffen aanwezig zijn. De drug werd eerst toegepast als narcosemiddel voor zowel mensen als dieren. Tegenwoordig wordt het steeds minder toegepast in de medische wereld. Dit komt voornamelijk dat mensen die wakker werden uit een narcose nare bijwerkingen ervoeren. Deze bijwerkingen bestaan voornamelijk uit nachtmerries en hallucinaties tijdens de narcose. Ketamine wordt nog wel toegepast in de medische zorg, maar dan vooral bij kinderen en ouderen. Dit komt doordat de K de ademhaling en hartslag niet onderdrukt in tegenstelling tot andere narcosemiddelen. Om de nachtmerries en hallucinaties tegen te gaan wordt benzodiazepine toegevoegd. Verder wordt ketaval (= ketamine met een benzodiazepine) toegepast als narcosemiddel voor dieren.

Medische toepassingen

Sinds 2000 is er een nieuwe toepassing in de medische wereld voor ketamine. Namelijk in de behandeling van depressiviteit. Bij twee derde van de patiënten halveerden de klachten, bij 50% hield dit effect een week aan. Bijzonder was dat de antidepressieve werking al na 2 uur optrad, in tegenstelling tot vrijwel alle andere antidepressiva, waarbij men een aantal weken op het effect moet wachten. Hoewel onderzoek naar de precieze werking nog in de kinderschoenen staat is er wel voldoende bewijs om aan te nemen dat ketamine effectief kan zijn bij behandeling van depressiviteit.

Wijze van inname

Als recreatieve drug komt Special K voor in twee verschillende vormen. In een poedervorm en in een vloeibare vorm. Er is nog wel een derde variant, namelijk in pil vorm, maar deze komt in Nederland bijna niet voor. Van vitamine K in poedervorm worden dunne lijntjes gemaakt en vervolgens worden deze met een snuifbuis opgesnoven. De vloeibare vorm wordt doormiddel van een injectiespuit in de aderen geïnjecteerd. Bij het injecteren zijn de effecten van de drug veel sterker aanwezig dan wanneer men het snuift. Verder heeft de dosering een grote invloed op de effecten die K teweeg kan brengen.

Ketamine in poedervorm kan versneden zijn met andere stoffen, laat altijd drugs eerst testen voordat het gebruikt wordt.

Wet

Ketamine valt niet onder de Opiumwet, maar onder de geneesmiddelen wet. Om het te kunnen produceren en verhandelen heeft men een vergunning nodig. Om ketamine in bezit te mogen hebben is er een doktersrecept nodig. Wanneer er geen vergunning of doktersrecept is, is het produceren, verhandelen en in bezit hebben van ketamine verboden.

Effecten van ketamine

De effecten van ketamine kunnen verschillen per persoon. Hiervoor zijn een paar oorzaken te geven. Zoals de verwachting die men heeft van het middel, ervaring met het middel, ziektegeschiedenis, maar ook de omgeving kan van invloed zijn op de effecten die special K teweeg kan brengen bij een persoon. Hiernaast is de sterkte van de effecten afhankelijk van de dosering en de manier van inname. De hieronder beschreven effecten kunnen dus per persoon verschillen en is daardoor meer een leidraad dan vaststaande feiten.

Lichamelijke effecten

• Verwijding van de luchtwegen
• Hartslag gaat omhoog
• Toename speekselproductie
• Desoriëntatie
• Moeite met coördineren van bewegingen (zwalken)
• Mogelijkheid tot misselijkheid

Geestelijke effecten

• Zweverige en dromerige roes
• Dissociatieve effecten, dit wil zeggen dat de gebruiker een scheiding ervaart tussen lichaam en geest.
• Mogelijk inzicht gevende ervaringen

Bij een lage dosering ketamine die gesnoven is zal vooral de zweverige en dromerige roes aanwezig zijn. Bij een hogere dosis (vaak geïnjecteerde) ketamine zullen de dissociatieve effecten de boventoon voeren. Dit kan in verschillende sterktes optreden. Hieronder staan de mogelijke dissociatieve effecten op een rijtje:

• het gevoel dat de handen niet meer bij het lichaam horen;
• het lichaam voelt anders aan, alsof van hout, rubber of plastic gemaakt;
• lichaamsdelen voelen veel groter of kleiner dan ze in werkelijkheid zijn;
• niet meer weten waar de armen of benen zich bevinden;
• de dichtheid van je lichaam neemt af, alsof het ‘oplost’ in de omgeving;
• niet meer voelen of het een eigen lichaamsdeel is of van een ander;
• de geest bevindt zich in een totaal andere dimensie dan het lichaam;
• uittreding uit het lichaam (out-of-body experience)

Een zeer sterke ketamine-ervaring wordt ook wel de K-hole genoemd: het gevoel hebben te sterven, in hoge snelheid door een tunnel te vliegen, intense hallucinogene effecten, telepathische contacten of ultieme tijdloosheid kunnen deel uitmaken van zo’n ervaring. Indien de K-Hole een ongewenst effect is door te hoge dosering wordt dit door gebruikers als bijzonder vervelend ervaren.

Werkingsduur

De tijd voordat de gebruiker de effecten voelt en de werkingsduur zijn afhankelijk van de genomen dosis en de manier van inname.
Bij het snuiven van ketamine duurt het ongeveer 5 tot 15 minuten voordat de effecten voelbaar zijn en de werkingsduur is 45 tot 60 minuten.
Bij het injecteren van special K zijn de effecten na 3 tot 5 minuten voelbaar en de werkingsduur is 30 tot 45 minuten.

Risico’s en verslaving van ketamine

Aan het gebruik van ketamine zitten risico’s op zowel de korte als de lange termijn. Verder is het middel geestelijk verslavend en treedt er lichamelijke tolerantie op.

Korte termijn risico’s

• Er is een kans dat een gebruiker misselijk wordt door het gebruik. Als deze persoon alleen is en in een (half) bewusteloze status verkeert kan het voorkomen dat de persoon stikt in zijn eigen braaksel.
• Desoriëntatie, door het gebruik van special K kan er desoriëntatie optreden, waardoor de gebruiker moeite heeft zijn bewegingen te coördineren. Hierdoor bestaat een grote kans op ongelukken.
• Geen pijn voelen, naast de hallucinerende werking heeft ketamine ook een verdovende werking. Hierdoor worden verwondingen niet of nauwelijks gevoeld. In samenwerking met desoriëntatie kan dit tot zeer gevaarlijke situaties leiden.
• Combinatiegebruik, ketamine in combinatie met downers zoals alcohol of GHB kunnen leiden tot bewusteloosheid.

Lange termijn risico’s

• Optreden van tolerantie, door veelvuldig gebruik kan er tolerantie optreden. Hierdoor moet de gebruiker een grotere dosis vitamine K gebruiken om dezelfde effecten te voelen.
• Paranoia, bij langdurig gebruik kan de gebruiker paranoïde gedachtes krijgen. Zo kan men denken achtervolgd te worden of dat de hele wereld tegen hun is en hun schade probeert toe te brengen.
• Geheugenproblemen en hersenschade. Bij langdurig gebruik kan men bestaat er de kans dat men last krijgt van geheugenproblemen en hersenschade.
• Bij intensief gebruik bestaat mogelijk het risico op blaas en nier problemen, gebruikers spreken over hevige buikpijn (“K-kramp”) en gevoel van blaasontsteking. Er zijn gevallen bekend waarbij de complicaties heel heftig waren en begonnen met bloed bij de urine, vaak naar het toilet moeten, kleine beetjes plassen tot niet meer plassen. De beschadiging van de urne wegen kan leiden tot een vergrote gevoeligheid tot ontstekingen van de blaas, urinewegen en nieren tot het uitvallen van de nierfunctie met dialyse als gevolg. Als je dit soort klachten hebt stop dan gelijk met het gebruik van ketamine en raadpleeg je huisarts (en vermeldt dat je ketamine gebruikt).

Verslaving

Ketamine heeft een hogere verslavingskans dan andere veranderende drugs zoals cannabis en paddo’s. Verder treedt er bij het gebruik van ketamine vrij snel tolerantie op, waardoor de gebruiker een grotere dosis moet gebruiken om dezelfde effecten te blijven voelen. Special K is lichamelijk niet verslavend, maar geestelijk dus zeer zeker wel.

Als je jezelf afvraagt of er gewenning of een verslaving bij je is opgetreden stel jezelf dan de volgende vragen:

• Kan ik ook zonder te gebruiken nog in een goede stemming komen?
• Ben ik in gedachten veel met het middel bezig?
• Ben ik veranderd sinds ik (meer) ben gaan gebruiken?
• Moet ik steeds meer gebruiken om hetzelfde effect te bereiken?
• Ben ik de afgelopen tijd steeds meer gaan gebruiken. Drink ik meer per keer, op meer plekkenenop meer tijdstippen?
• Gebruik ik steeds vaker en meer dan ik van plan was?
• Heb ik, als ik niet gebruik, last van onthoudingsverschijnselen (slecht slapen, humeurig zijn, trillen, hoofdpijn, duizelig, misselijk, zweten)?
• Gebruik ik wel eens om nadelige gevolgen (Bijvoorbeeld een kater) van vorig gebruik op te heffen?
• Besteed ik veel tijd aan gebruik of aan bijkomen van gebruik?
• Geef ik steeds meer geld uit aan het middel?
• Gebruik ik ondanks het feit dat ik belangrijke dingen moet doen? Verwaarloos ik hobby’s en werk?
• Levert het gebruik steeds meer problemen op met bijvoorbeeld mijn vriend(in), vrienden, familie?
• Gebruik ik voortdurend ondanks dat ik weet dat het schade oplevert (zowel lichamelijke schade als schade aan je sociale leven)?

Des te vaker je ‘ja’ antwoord des te meer je in de gevarenzone zit van gewenning en mogelijk een verslaving. Wij adviseren in dat geval om dringend hulp te zoeken.

Geschiedenis van ketamine

Een korte geschiedenis

In tegenstelling tot andere middelen kent ketamine een korte geschiedenis. Het middel werd ontdekt in 1961. In 1970 besloten verschillende overheden dat het middel veilig genoeg was om ook op mensen te gebruiken. Al snel werd ketamine populair als verdovingsmiddel in oorlogen (met name in de Vietnam oorlog.) Dit komt doordat de hartslag en bloeddruk niet geremd wordt door het middel. Tegenwoordig wordt het steeds minder toegepast in de medische wereld. Dit komt voornamelijk dat mensen die wakker werden uit een narcose nare bijwerkingen ervoeren. Deze bijwerkingen bestaan voornamelijk uit nachtmerries en hallucinaties tijdens de narcose. Ketamine wordt nog wel toegepast in de medische zorg, maar dan vooral bij kinderen en ouderen. Dit komt doordat de K de ademhaling en hartslag niet onderdrukt in tegenstelling tot andere narcosemiddelen. Om de nachtmerries en hallucinaties tegen te gaan wordt benzodiazepine toegevoegd. Verder wordt ketaval (= ketamine met een benzodiazepine) toegepast als narcosemiddel voor dieren.

Ketamine als drug

Het ketamine snuiven zoals we dat vandaag de dag kennen, is geïntroduceerd door Vietnam-veteranen. Het duurde niet lang voordat het middel aansloeg bij de dames uit de prostitutie. Het snuiven van ketamine kan namelijk het gevoel geven dat je geen lichaam hebt, of niet aanwezig bent. Vanaf de tweede psychedelische revolutie (jaren ’80) verschijnt ketamine voor het eerst als partydrug. Het werd vooral gebruikt door feestgangers van rave parties. Over het algemeen gezien is ketamine niet eens zo’n geschikte party drug, daarom wordt het vaak in combinatie met andere drugs genomen.

Ketamine als medicijn (tegenwoordig)

Sinds 2000 is er een nieuwe toepassing in de medische wereld voor ketamine. Namelijk in de behandeling van depressiviteit. Bij twee derde van de patiënten halveerden de klachten, bij 50% hield dit effect een week aan. Bijzonder was dat de antidepressieve werking al na 2 uur optrad, in tegenstelling tot vrijwel alle andere antidepressiva, waarbij men een aantal weken op het effect moet wachten. Hoewel onderzoek naar de precieze werking nog in de kinderschoenen staat is er wel voldoende bewijs om aan te nemen dat ketamine effectief kan zijn bij behandeling van depressiviteit.

Samenvatting

Ketamine kent een korte geschiedenis (zowel relatief als absoluut). Oorspronkelijk een narcose middel maar door te veel bijwerkingen wordt het middel nu alleen nog maar op dieren gebruikt. Vanaf de jaren ’80 deed ketamine zijn intrede als partydrug. Tegenwoordig wordt er onderzocht of ketamine een toepassing kan hebben als medicijn tegen depressie.

Combi gebruik van ketamine

Ketamine en opwekkende drugs

• De combinatie van ketamine met stimulerende middelen kan riskant zijn voor personen met hart- en vaatziekten.

Ketamine en veranderende drugs

• De combinatie van ketamine met andere hallucinerende middelen kan leiden tot onvoorspelbare reacties.

Ketamine en verdovende drugs

• De ademhaling kan gevaarlijk gedempt worden en iemand kan bewusteloos of in coma raken en zelfs komen te overlijden.

Het gecombineerd gebruik van verschillende drugs of drugs met medicijnen kan vervelende, onvoorspelbare, en ook gevaarlijke effecten met zich meebrengen. Daarom wordt combigebruik afgeraden. Dit geldt overigens voor elke drug.