Drugsadvies over Cocaïne

Cocaïne

Beschrijving van Cocaïne

Algemeen

Cocaïne wordt verkregen uit cocabladeren die in Zuid-Amerika groeien. In een cocablad zit maar heel weinig cocaïne namelijk zo’n 0,6%. Cocaïne is een natuurproduct. echter om de cocaïne uit de plant te isoleren is een chemisch proces nodig. In Bolivia worden cocabladeren verwerkt in producten als tandpasta, haar- en huid crèmes , frisdranken en medicijnen. Dit heeft te maken met het feit dat in cocabladeren veel vitaminen zitten. In de rest van de wereld zal men deze producten niet tegen komen aangezien cocaplanten en de bladeren van cocaplanten illegaal zijn in grote delen van de wereld.

Cocaïne en crack

Er zijn twee varianten van cocaïne in de wereld. Allereerst is er het witte poeder dat de naam cocaïne draagt. Daarnaast is er nog een andere variant. Deze variant wordt in de volksmond crack genoemd en is kristalvormig . Het beginpunt van crack is de normale cocaïne alleen worden hier nog andere stoffen aan toegevoegd. Stoffen als natriumbicarbonaat of ammonia. Door dit aan het chemisch proces toe te voegen ontstaat crack. Crack wordt ook wel zuivere coke of schone coke genoemd. Deze namen zijn zeer bedenkelijk aangezien schone coke niet bestaat. Er zitten altijd stoffen in die schadelijk zijn voor het lichaam en de geestelijke gesteldheid van een persoon. Pure cocaïne (zonder toegevoegde stoffen) is op straat niet te verkrijgen. Dit wordt namelijk ingekocht door grote drugshandelaren. Deze drugshandelaren versnijden de cocaïne met andere middelen om de hoeveelheid groter te maken en daarmee hun winst. Vroeger werd het vaak versneden met meel, bakpoeder, etc. Tegenwoordig zijn lidocaïne (verdovingsmiddel) en levamisol (dieren ontworming middel) populair. Deze versneden cocaïne wordt vervolgens opgekocht door straatdealers. Deze dealers willen opnieuw extra verdienen en versnijden daardoor de cocaïne nog meer. Dus de uiteindelijke cocaïne die men op straat koopt is minimaal tot twee keer toe versneden met andere middelen.

Wijze van inname

De normale cocaïne kan op twee manieren genuttigd worden, door het te snuiven of door het te injecteren. Om het te snuiven maakt men er dunne lijntjes van om deze vervolgens met een rietje, opgerold papiergeld of een ander soort buisje naar binnen te snuiven. Om cocaïne te injecteren wordt het vermengd met water en vervolgens met een injectiespuit direct in de ader gespoten. De effecten zijn duidelijker aanwezig wanneer met het injecteert, maar dit zorgt ook voor meer schade aan het lichaam en zenuwstelsel.

De enige manier om crack op te nemen in het lichaam is door het te roken. Dit gebeurt vaak door de crack in een pijpje te stoppen en deze vervolgens met een aansteker te verhitten. De gebruiker zuigt aan het pijpje waardoor de dampen in de longen komen en daarna het centraal zenuwstelsel bereiken.

Wet

Cocaïne staat op lijst 1 van de Opiumwet, een harddrug met een onaanvaardbaar risico voor de volksgezondheid. Het produceren, verhandelen en in bezit hebben van dit middel is dus strafbaar. Hoewel gebruikersvoorraden (0,5 – 1 gram) meestal niet wordt vervolgd is dit wel een mogelijkheid.

Effecten van Cocaïne

De effecten van cocaïne kunnen verschillen per persoon. Hiervoor zijn een paar oorzaken te geven. Zoals de verwachting die men heeft van het middel, ervaring met het middel, ziektegeschiedenis, maar ook de omgeving kan van invloed zijn op de effecten die cocaïne teweeg kan brengen bij een persoon. De hieronder beschreven effecten kunnen dus per persoon verschillen en is daardoor meer een leidraad dan vaststaande feiten.

Lichamelijke effecten

  • Meer energie
  • Tijdelijke toename van spierkracht en uithoudingsvermogen
  • Seksueel stimulerend
  • Lichte stijging van lichaamstemperatuur
  • Verhoogde hartslag en bloeddruk
  • Minder eetlust
  • Stimulering van de stoelgang, het werkt laxerend en heeft een prikkelend effect op de blaas, waardoor je vaker moet plassen.
  • Pijnstillend op plek waar het mee in contact is geweest

Geestelijke effecten

  • Een vrolijk, opgewekt en euforisch gevoel
  • Helder van geest, in staat om zaken logisch te beredeneren
  • Zelfverzekerd, ook wel bekend als het ‘king of the hill’ gevoel. Dit wil zoveel zeggen als zijnde dat men zichzelf de beste vind en eigenlijk niks fout kan doen.
  • Problemen schuiven naar de achtergrond
  • Angst en remmingen verdwijnen
  • Creatiever

Werkingsduur

De werkingsduur van cocaïne is afhankelijk van de kwaliteit van de cocaïne, maar ook van de manier van inname. Zo zijn de effecten bij snuiven binnen een paar minuten merkbaar en duren ongeveer een uur. Dit is afhankelijk van de hoeveelheid die ingenomen is. Bij het injecteren zijn de effecten binnen enkele seconden merkbaar en kunnen de effecten maximaal een uur aanhouden. Bij het roken van crack zijn de effecten meteen merkbaar, maar zijn van korte duur. Binnen 5 a 10 minuten nemen de effecten af en za l de gebruiker opnieuw zin krijgen om te gebruiken.

Risico’s en verslaving van Cocaïne

Aan het gebruik van cocaïne zitten grote en zeer ernstige risico’s verbonden. De kans dat een recreatief gebruik overgaat in een verslaving is groot. Er zijn risico’s op zowel de korte als de lange termijn. Op korte termijn varieert dit van een loopneus tot een overdosis met de dood als gevolg. De lange termijn risico’s zijn desastreus voor het menselijk lichaam en de geestelijke gesteldheid van een persoon.

Korte termijn risico’s

  • In plaats van een euforisch opgewekt gevoel kan de gebruiker gevoelens van angst, depressie en paranoia ervaren. Deze gevoelens kunnen zo sterk zijn de dat gebruiker in een negatieve waan terecht komt die als de werkelijkheid beschouwt wordt.
  • Uitputting en oververmoeidheid, door het gebruik van cocaïne eet men minder en slaapt men minder. Dit kan dus leiden tot uitputting en oververmoeidheid.
  • Door het delen van een snuifbuis is er een mogelijkheid op overdracht van hepatitis C (leveraandoening)
  • Door onzorgvuldig en onhygiënisch gebruik kunnen infecties en ontstekingen ontstaan. Het delen van injectiespuiten en pijpjes draagt bij aan een hogere kans op infecties en ontstekingen.
  • Door hogere dosseringen kan men problemen krijgen met erecties of orgasmes.
  • Overdosering, met mogelijk de dood tot gevolg. Door het snuiven, injecteren of roken van cocaïne/crack kan een overdosis optreden bij de gebruiker. Bij injecteren of roken is de kans op een overdosis groter dan bij snuiven, maar bij alle 3 kan een overdosis optreden. Een overdosis kan zijn dat de cocaïne simpelweg verkeerd valt, maar het kan ook betekenen dat er zoveel cocaïne is opgenomen door het lichaam dat deze het niet aan kan. Een kleine hoeveelheid cocaïne kan dus leiden tot een overdosis en dit kan leiden tot de dood. De lichamelijke gesteldheid van een persoon speelt hier een rol in. Mensen die al last hebben van hart- en vaatziekten lopen extra risico dat cocaïne verkeerd kan vallen en daardoor ernstige gevolgen teweeg brengt.

Lange termijn risico’s

  • Verandering van persoonlijkheid, door langdurig cocaïne gebruik kan het zijn dat er veranderingen van de persoonlijkheid van de gebruiker ontstaan. Zo is de persoon vaak afstandelijker, onrustig, geïrriteerd en prikkelbaar. Dit heeft als gevolg dat de persoon vrienden en familie van zich afstoot omdat hij de omgang met deze personen als minder prettig ervaart.
  • Ontstaan van psychoses, de gebruiker gelooft in waanbeelden en hallucinaties en verliest het contact met de realiteit. Oftewel de gebruiker gaat in een ander soort wereld leven en verwerpt de realiteit door deze in te vullen met eigen waanbeelden.
  • Verliezen van het reukvermogen
  • Het tussenschot (dat beide neusgaten van elkaar scheidt) kan oplossen door veelvuldig cocaïne gebruik als deze gesnoven wordt.
  • Schade aan de longen, als de crack gerookt wordt.
  • Interesse in seks kan verdwijnen en de kwaliteit van het sperma gaat achteruit
  • Cocaïne leidt tot vernauwing van bloedvaten, verhoogde hartslag en verhoogde bloeddruk. Doordat de bloedvaten zich vernauwen krijgt de hartspier minder bloed en minder zuurstof. Door de verhoging van de hartslag heeft het hart juist meer zuurstof nodig. Hierdoor wordt de hartspier extra belast. Cocaïne gebruik kan leiden tot aandoeningen van hart en bloedvaten zoals: aderverkalking, hartritmestoornissen, hartinfarct en hersenbloedingen. Dit risico wordt groter als door ouder worden de bloedvaten al door aderverkalking zijn aangetast.

Verslaving

Een cocaïne verslaving bestaat uit een geestelijke afhankelijkheid van de drug. Lichamelijk gezien is cocaïne niet verslavend, dit wil zeggen dat het lichaam de stoffen niet mist mochten deze niet meer gebruikt worden. Het centraal zenuwstelsel (geestelijke verslaving) wil deze stoffen juist des te meer. Een verslaving ontstaat niet zomaar uit het niets en zal ook niet naar 1 keer gebruiken optreden. Er is namelijk nog een voorstadium en dat noemen wij gewenning. Gewenning betekent dat de gebruiker de drug vaker gebruikt dan eerst en zich ook beter voelt met het gebruik van de drug dan zonder. Gewenning gaat vlekkeloos over in een verslaving, het moment waarop gewenning over gaat in een verslaving is moeilijk te zeggen. Wij hanteren de regel dat wanneer een persoon echt niet meer zonder de drug kan of wil een verslaving is opgetreden, maar de beginselen van een verslaving beginnen dus eerder.

De reden dat een cocaïne verslaving redelijk snel kan optreden komt door het grote verschil tussen het gevoel dat de gebruiker heeft als hij cocaïne gebruikt heeft en wanneer de cocaïne is uitgewerkt. Op het moment dat er gebruikt is voelt de persoon zich vrolijk, energiek en zijn de problemen op de achtergrond. Zodra de effecten van de cocaïne uitwerken komen de gevoelens van angst, onzekerheid, pijn en somberheid weer terug. De gebruiker wil deze gevoelens absoluut niet en zal daardoor opnieuw cocaïne willen nuttigen om zo de ‘fijne’ effecten weer te voelen.

Als jij je afvraagt of je gebruik een probleem aan het worden is dan moet je jezelf de volgende vragen maar eens stellen:

  • Kan ik ook zonder te gebruiken nog in een goede stemming komen?
  • Ben ik in gedachten veel met het middel bezig?
  • Ben ik veranderd sinds ik (meer) ben gaan gebruiken?
  • Moet ik steeds meer gebruiken om hetzelfde effect te bereiken?
  • Ben ik de afgelopen tijd steeds meer gaan gebruiken. Gebruik ik meer per keer, op meer plekkenenop meer tijdstippen?
  • Gebruik ik steeds vaker en meer dan ik van plan was?
  • Heb ik, als ik niet gebruik, last van onthoudingsverschijnselen (slecht slapen, humeurig zijn, trillen, hoofdpijn, duizelig, misselijk, zweten)?
  • Gebruik ik wel eens om nadelige gevolgen (Bijvoorbeeld een kater) van vorig gebruik op te heffen?
  • Besteed ik veel tijd aan gebruik of aan bijkomen van gebruik?
  • Geef ik steeds meer geld uit aan het middel?
  • Gebruik ik ondanks het feit dat ik belangrijke dingen moet doen? Verwaarloos ik hobby’s en werk?
  • Levert het gebruik steeds meer problemen op met bijvoorbeeld mijn vriend(in), vrienden, familie?
  • Gebruik ik voortdurend ondanks dat ik weet dat het schade oplevert (zowel lichamelijke schade als schade aan je sociale leven)?

Des te vaker je “ja” antwoord des te meer je in de gevarenzone zit van gewenning en mogelijk een verslaving. Wij adviseren in dat geval om dringend hulp te zoeken.

Geschiedenis van Cocaïne

Cocabladeren

De geschiedenis van cocaïne begint duizenden jaren geleden. Er zijn archeologische vondsten gedaan die erop wijzen dat inheemse stammen in Ecuador 5000 jaar geleden al op cocabladeren kauwden. Dit deed men tegen hoogteziekte en om beter te kunnen ademen in de ijle lucht. Verder is bekend dat ze hun pakdieren ook cocabladeren voerden, dit om het uithoudingsvermogen van deze dieren te vergroten.

Het meest bekende inheemse volk waarvan wij weten dat ze cocabladeren gebruikten zijn de Inca’s. De Inca’s leefden in  zuid Amerika van  ongeveer 1200 tot 1600 na christus. Dit volk had zelfs hun eigen coca plantages. Hier moet wel bij vermeld worden dat de cocabladeren voornamelijk voor religieuze doeleinden gebruikt werden. De hogere klasse mocht het recreatief gebruiken en ook de mensen die zwaar werk deden, maar dit zijn de enige twee uitzonderingen. Het gebruik van cocabladeren voor niet religieuze doeleinden werd gezien als een doodzonde.

 Eind 16e eeuw eindigde het Inca rijk door toedoen van de Spanjaarden. Deze hadden gehoord van het vele goud en zilver dat de Inca’s hadden en besloten dit hunzelf toe te eigenen. Met de val van de Inca’s verdwenen ook de strikte regels voor het gebruik van de cocabladeren. De Spaanse koning besloot op een gegeven moment dat de indiaanse stammen (die nu in de goud en zilver mijnen moesten werken) cocabladeren moesten eten. Op deze manier konden ze harder werken en ook nog eens langer doorwerken. In deze tijd waren de cocabladeren niet in Europa. Dit heeft een simpele verklaring, het duurde ongeveer 2 tot 3 weken om met een schip van Amerika naar Europa te gaan. Tegen de tijd dat de bladeren in Europa waren, waren ze opgedroogd, waardoor ze geen effect meer hadden.

Cocaïne

Pas vele honderden jaren later duikt cocaïne op in Europa.  Een duidelijk verschil is dat we het nu niet meer over cocabladeren hebben (die een zeer klein percentage cocaïne bevatten), maar over cocaïne, zoals die vandaag de dag nog verkrijgbaar is.

De ontwikkeling van cocaïne in Europa begint in 1862. In dit jaar lukte het  Nieman en Wohler bepaalde bestandsdelen van de cocabladeren te isoleren. ‘een bittere stof die de tong plaatselijk verdoofd’ aldus de beschrijving van cocaïne door de uitvinders zelf. Eén van de eerste cocaïne houdende dranken was de Vin Mariani (cocaïne bevattende wijn) ontwikkeld in 1863. Paus Leo XIII gaf de maker Angelo Mariani een gouden medaille en noemde het drankje ‘een zegen voor de mensheid’.

Rond 1880 werd de stof cocaïne populair in de medische wereld.  Onder de mensen die gingen experimenteren met deze nog altijd nieuwe stof was Sigmund Freud, een bekende psychiater uit die tijd. In 1884 publiceerde deze man een artikel genaamd ‘Uber Coca’ (over cocaïne). Het artikel had een zeer positieve toon en ging zelfs zo ver om de stof ‘een magisch middel’ te noemen. Freud was van mening dat het middel door iedereen gebruikt diende te worden. Hij schreef het voor aan vrienden, patiënten, zelfs aan zijn eigen vrouw. Pas jaren later kwam de beste man erachter dat cocaïne ook schadelijke effecten had en ondanks deze negatieve effecten bleef hij voorstander van het gebruik van het middel.

In de periode tussen 1850 en 1900 kwamen er tal van cocaïne houdende wondermiddeltjes op de markt. Zo waren er cocaïne druppel tegen tand- en kiespijn en vele andere drankjes die ervoor zouden zorgen dat mensen meer energie zouden hebben. Van uitvinder Thomas Edison is bekend dat hij deze drankjes veelvuldig nam voor het ‘miraculeuze effect’.

De meeste van deze drankjes worden allang niet meer gemaakt, maar er is er één die nu nog bestaat: Coca Cola. In 1886 ontwikkelde John Pemberton een nieuwe drank met cocaïne erin. Rond 1900 was deze drank extreem populair met name door het oppeppende effect dat het teweeg bracht. Nog geen drie jaar later haalden Coca Cola de cocaïne uit de drankjes onder druk van de samenleving.

Rond 1900 verschoof de publieke opinie over cocaine. Het middel werd tegen deze tijd al door grote bevolkingsaantallen gebruikt. Hierdoor werden de schadelijke effecten die het middel met zich mee brengt zichtbaar. Er kwamen steeds meer berichten van schade aan neus, overdoseringen, en andere kwalen. In 1912 rapporteerde de regering van de Verenigde Staten 5.000 met cocaïne verwante sterfgevallen in één jaar en werd de drug in 1922 officieel verboden. Hierdoor verdwenen de vele wondermiddeltjes en werd het een tijd lang stil rond de drug. Dit wil niet zeggen dat het niet meer gebruikt werd, maar het gebruik was bij lange na niet meer zo veelvuldig als hiervoor.

De situatie in Nederland is anders als hierboven beschreven. In 1900 opende de eerste cocaïne fabriek zijn deuren in Nederland. Naast cocaïne werd ook  novocaïne, morfine, heroïne en efedrine vervaardigd. Let wel alle middelen uit deze fabriek waren bedoeld voor de medische wereld. De cocabladeren kwamen uit de koloniën die Nederland toen nog had. De cocaïne werd vervolgens uit de bladeren geëxtraheerd en men had pure cocaïne. Tijdens de eerste wereldoorlog (1914-1918) was Nederland de grootste verstrekker van cocaïne. De soldaten in de loopgraven hadden vaak niet genoeg te eten, waren bang voor kanonnen en granaten en leefden in zeer slechte omstandigheden. Doordat deze soldaten cocaïne gebruikte hadden ze minder honger, ze waren minder bang en de slechte leef omstandigheden leken toch net iets minder slecht. Vaak waren deze soldaten zich er niet eens van bewust dat ze cocaïne namen. Meestal zat het in de drank (zoals in rum) en namen de soldaten het zonder te weten wat er in zat.

In 1970 vindt er een nieuwe opleving van het middel plaats. Het wordt in deze tijd vooral gebruikt  in de jetset van de reclame- en modewereld. Zakenmannen, Hollywood sterren, mensen die het ‘snelle leven’ leidden. Het middel hield je jong en fris zo dacht men. In deze zelfde tijd kwam er een nieuwe variant van cocaïne op de markt, genaamd crack. Crack is de rookbare vorm van cocaïne, het werkt korter en heviger. De schadelijke effecten van crack zijn groter dan die van cocaïne. In Amerika ontwikkelde crack zich als ware epidemie.

Pas rond de jaren ’90 ontstonden de drugskartels die vanuit Colombia (en omliggende landen) grote hoeveelheden cocaïne naar Amerika en Europa distribueren.

Samenvatting

Het gebruik van cocabladeren is duizenden jaren oud. Toen de stof cocaïne werd uitgevonden was men er zeer positief over. Er waren vele medicijnen en dranken met cocaïne. Rond 1900 ontstond er een geleidelijke omslag (die begon in Amerika). Deze omslag zorgde er uiteindelijk voor dat cocaïne voor recreatief gebruik verboden werd. In Amerika was dit in 1922, in Nederland was dit in 1928. In de jaren ’70 was er opnieuw een opleving van het middel en deed crack zijn intrede. Tegenwoordig wordt cocaïne nog steeds als recreatieve drug gebruikt.

Combi gebruik van Cocaïne

Cocaïne en alcohol

  • Vergroot kans op hoofdpijn en misselijkheid
  • Vergroot kans op agressie
  • Verminderd het gevoel van dronkenschap en vermoeidheid. De kans is dat de gebruiker hierdoor nog meer alcohol gaat drinken.
  • Vergroot kans verkeersongelukken en andere hoge risico situaties.

Cocaïne en MDMA/amfetamine

  • Grotere kans op uitputting lichaam, beide middelen zijn namelijk opwekkende drugs. In combinatie zorgt dit voor overbelasting van het hart.
  • Vergroot kans op hersenschade
  • Vergroot kans op uitdroging en oververhitting.
  • Vergroot kans op hartritmestoornis, hartinfarct of hersenbloeding

Cocaïne en cannabis

  • Vergroot kans op psychische klachten, zoals angst en onrust.

Het gecombineerd gebruik van verschillende drugs of drugs met medicijnen kan vervelende, onvoorspelbare, en ook gevaarlijke effecten met zich meebrengen. Daarom wordt combigebruik afgeraden. Dit geldt overigens voor elke drug.

0 reacties

Laatste ontwikkelingen

Actuele informatie rondom de laatste
ontwikkelingen en trends op het gebied van verslavende middelen.

Lees verder

Nieuws

Lees hier alles over het laatste nieuws over verslavende middelen. 

Online gokken toestaan, dat is gokken met de volksgezondheid

Online gokken toestaan, dat is gokken met de volksgezondheid

Er kleven grote bezwaren aan het overheidsbeleid om via nieuwe wetgeving die in oktober van kracht werd de online gokwereld te legaliseren. Naar verwachting komen honderdduizend mensen in de problemen. Topsporters zijn gevoelig voor (met name online) gokverslaving, blijkt uit Brits onderzoek (Nederlands Dagblad, 11 november). Afgelopen oktober, nota bene tijdens Stoptober, is in Nederland de Wet kansspelen op afstand ingegaan, waarmee de overheid inzet op regulering van de online gokmarkt.

Lees meer
Kabinet vraagt Kamer om plan voor accijns op e-sigaret

Kabinet vraagt Kamer om plan voor accijns op e-sigaret

Er komt waarschijnlijk toch een nationale verbruikersbelasting op e-sigaretten. Demissionair staatssecretaris Van Ooijen van Volksgezondheid zei tot nu toe dat het kabinet wil wachten op een Europese regeling voor accijns op de bij jongeren populaire ‘vapes’, maar in de Tweede Kamer zei hij dat dat proces “te traag verloopt”. “Ik ben het punt genaderd dat ik denk dat een nationale heffing beter is.”

Lees meer
Vapen en roken, jongeren doen het allebei

Vapen en roken, jongeren doen het allebei

Nieuwe cijfers zijn alarmerend: bijna net zoveel jongeren vapen als roken. 21,7 procent van de Nederlandse jongeren en jongvolwassenen (12 tot en met 25 jaar) heeft in het afgelopen jaar een e-sigaret gebruikt. Bijna een derde (27,4 procent) heeft sigaretten gerookt. En 69,1% van de jongeren die maandelijks een e-sigaret gebruiken, roken óók maandelijks sigaretten.

Lees meer

Extra informatie nodig?

Ben je op zoek naar extra informatie over drugs, of constateer je bij jezelf of een ander (problematisch) gebruik en heb je hier vragen over? Mail dan je vraag naar vraag@drugsadvies.nl

 

    This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.

    Contact

    Voor aanmeldingen voor gastlessen graag mailen naar info@drugsadvies.nl

    Of bellen met (035) 887 02 77 (Bereikbaar van maandag t/m vrijdag van 12:00 tot 17:00)

    Telefoonnummer

    (035) 887 02 77

    Mail

    info@drugsadvies.nl